Test Honor 7 Lite. Niedrogi smartfon z dużym potencjałem

Honor 7 Lite to dobrze wyposażony smartfon kosztujący 1000 złotych, a w ofertach operatorskich dostępny w dobrych cenach. Czy warto się nim zainteresować?

Obudowa i wykonanie

Honor 7 Lite występuje na różnych rynkach pod różnymi nazwami – patrząc na jego wygląd, najbardziej adekwatna wydaje się nazwa Honor 5C. Smartfon bardziej przypomina Honora 5X niż Honora 7, ale polski oddział najprawdopodobniej w pełni świadomie wybrał nazwę kojarzącą się z zeszłorocznym flagowcem, który bardzo ciepło został przyjęty na naszym rynku.

Odchodząc od kwestii nazewnictwa muszę przyznać, że Honor 7 Lite może się podobać, choć w jego wyglądzie nie ma tak naprawdę nic oryginalnego. Na froncie znajdziemy wyświetlacz, przykryty taflą szkła (nie Gorilla Glass) i otoczony dość sporymi ramkami, które nie zostały zagospodarowane w żaden odkrywczy sposób – w końcu nie można tak powiedzieć o logo pod ekranem.

Lewa krawędź skrywa tylko tackę na karty SIM i microSD, gdyż wyłącznik i regulatory głośności znajdują się na prawej krawędzi. Na górze producent zaimplementował złącze słuchawkowe, a na przeciwległej krawędzi port microUSB, pojedynczy głośnik oraz mikrofon. Ciekawym akcentem stylistycznym są znajdujące się tam również śrubki.

Tylny panel wykonany jest z metalu (na wzór szczotkowanego aluminium) – całkiem nieźle wygląda, jednak łatwo się rysuje. Całość jest wyraźnie oddzielona od bocznych ramek, które są już wykonane z tworzywa sztucznego, tylko przypominającego metal. Wszystkie elementy są bardzo dobrze spasowane, a smartfon sprawia wrażenie naprawdę solidnego. Do tego świetnie leży w dłoni, mimo całkiem sporych rozmiarów, jak na urządzenie z 5.2-calowym wyświetlaczem.

Bateria

Honor 7 Lite został wyposażony w baterię o pojemności 3000 mAh, która wydaje się być odpowiednio dobrana do sprzętu o takich rozmiarach i specyfikacji. Potwierdzają to testy…

…oraz praktyka. Bliźniaczy i chwalony przez nas Huawei P9 Lite radzi sobie co prawda odrobinę lepiej, jednak Honor 7 Lite również nie daje powodów do narzekań. Mniej obciążony smartfon wytrzyma dwa dni, bardziej aktywni użytkownicy będą go zapewne ładowali dopiero na noc. To spory plus.

W tym wszystkim szkoda, że zapomniano o trybie szybkiego ładowania, przez co uzupełnienie baterii do 100% wymaga spędzenia prawie 2,5h przy gniazdku. To sporo, jak na dzisiejsze standardy i bardzo boli, gdy ktoś już przyzwyczaił się do tej funkcji.