Test Wiko Fever. Smartfon Dual SIM, który świeci w ciemności

Bateria

Pod względem akumulatora Wiko Fever wypada przeciętnie. W teście bateryjnym PC Mark przegrywa z większością swoich konkurentów. A bateria przecież wcale nie jest mała – pojemność 2900 mAh powinna wystarczyć na znacznie dłużej, tymczasem przy intensywnym użytkowaniu ładowanie konieczne będzie już pod koniec dnia.

Jeśli telefonu używamy oszczędnie, nie powinno być problemu z tym, żeby wytrzymał dwa dni bez ładowania. Jednak intensywne korzystanie, zwłaszcza z internetu, skutkuje dość szybkim rozładowywaniem się urządzenia. Problematyczny jest też proces ładowania- by naładować baterię do pełna będzie potrzebowali ponad 3 godzin, co na tle konkurencji czyni Fever niechlubnym rekordzistą. Co ciekawe – model Ufeel był w stanie naładować się do pełna w nieco ponad 2 godziny.

Wyposażenie

Głośnik multimedialny

Głośnik umieszczony został z tyłu, w dolnej części obudowy. Jakość dźwięku nie jest tak dobra, jak choćby w Xperia X Compact, ale większości użytkowników nie przeczulonych na punkcie muzyki powinno to wystarczyć.

Całkiem niezła jest natomiast głośność, która dochodzi do 86 decybeli. Jakość głośnika do rozmów nie budzi zastrzeżeń, podobnie zresztą jak mikrofonu – nasz rozmówca usłyszy czysty i pozbawiony szumów głos.

Łączność

Fever z odbieraniem sygnału WiFi radzi sobie całkiem nieźle, choć gdy znajdziemy się na innym piętrze niż router, mogą pojawić się problemy – połączenie znacząco słabnie, a niekiedy tracimy je całkiem.

Standardem dzisiejszych czasów jest obsługa internetu z prędkością LTE. Wiko wspiera łączność kategorii 4, a więc z prędkością pobierania danych 150 Mbps. Sprawnie działa również system GPS z obsługą A-GPS. Sygnał odnajduje się szybko, a odchylenie trasy względem rzeczywistej jest minimalne, co widać na załączonym obrazku.

Pamięć wbudowana, Miracast, OTG

Wiko nie rozpieszcza nas ilością wbudowanej pamięci. Otrzymujemy 32 GB, ale lwią część zajmuje system i wgrane aplikacje, w efekcie czego dla użytkownika zostaje niecała połowa z tego. Możemy jednak zwiększyć pojemność kartą micro SD – o maksymalnej wielkości 64 GB.

Smartfon nie posiada funkcji Miracast, za to wypada nieźle pod względem obsługi akcesoriów OTG. Nie radzi sobie tylko z formatem NTFS, dyskiem zewnętrznym bez zasilania oraz hubem USB z zasilaniem.

Telefon posiada również dwa wejścia na karty SIM – oba w wersji micro. Niestety, jak w wielu tańszych modelach, do dyspozycji dostajemy ryb pasywny, a więc taki, w którym gdy rozmawiamy z użyciem jednej karty, druga nie jest aktywna.