Sony Ericsson Aino – recenzja

Funkcjonalność

Aino pracuje na unowocześnionej, dobrze znanej platformie A200 (DB3350). Od czasu ukazania się pierwszych telefonów na A2 (m.in. K850i, W910i) wiele rzeczy uległo zmianie, a kilka różnic zauważą nawet posiadacze nie tak dawno wydanego W995.

Najpoważniejsza zmiana w menu to nowe ikony. Przez ostatnie kilka lat ikony menu ulegały ciągłym modyfikacjom, jednak cały czas utrzymane były w podobnym stylu. W Aino po raz pierwszy spotykamy się z całkiem nowym wyglądem ikonek.

Jeśli mowa o menu, to oczywiście należy wspomnieć również o flash menu i motywach. Telefon posiada preinstalowanych siedem motywów, z czego trzy wyposażone są we flash menu (City, Unlimited, Waves).  Wszystkie motywy dopasowane są do niestandardowej rozdzielczości ekranu Aino, dlatego po wgraniu ich na inny telefon zadziałają, ale nie będą wyświetlane poprawnie.

Pierwsze dwie pozycje menu tradycyjnie odpowiadają za sprawy internetowe. Pierwsza ikonka to odnośnik do serwisu PlayNow, druga to przeglądarka Access Netfront. Ja jednak polecam zainstalowanie przeglądarki Opera Mini 5, gdyż w przeciwieństwie do standardowej, posiada ona możliwość obsługi za pomocą dotyku. Muszę przyznać, że teraz korzystanie z Internetu w telefonie stało się naprawdę przyjemne (np. kilka ruchów palcem pozwala przebrnąć przez „długą” stronę WWW). W nowej Operze Mini możemy także m.in. używać dotykowej klawiatury. Do połączenia Internetem wykorzystać można jedną z wielu technologii przesyłu danych, m.in. WiFi, HSPA, UMTS czy EDGE, w zależności od tego w zasięgu której z nich się znajdujemy.

Kolejna ikona w menu telefonu to Rozrywka. Znajdziemy tu dwie nowości, a pierwszą z nich jest nowe radio. Podobnie jak w innych telefonach SE jest to radio FM z RDS, jednak odświeżony został jego wygląd. Drugą nowością jest Remote Play – możliwość sterowania za pomocą telefonu konsolą PlayStation3 (nie mylić z „graniem przy pomocy telefonu”). Podstawowe możliwości połączenia to włączenie i wyłączenie PS3, przeglądanie i kontrolowanie graficznego interfejsu XMB, dostęp do przeglądarki internetowej oraz dysku twardego z możliwością odtwarzania znajdujących się na nim multimediów. Ze względu na brak możliwości przetestowania w/w funkcji w praktyce, nie mogę podzielić się z Wami wrażeniami ze współpracy urządzeń – postaramy się, aby planowane przez nas uzupełnienie niniejszej recenzji (po ukazaniu się wersji sklepowej), zawierało również praktyczny test połączenia Aino z PS3. Pozostałe opcje, które znalazły się w Rozrywce to: aplikacja do rozpoznawania muzyki TrackID, przewodnik fotograficzny Photo Mate, nagrywanie dźwięków oraz Gry (Crazy Penguin i Quadrapop). Brakuje natomiast dobrze znanych programów PhotoDJ, MusicDJ i VideoDJ, które mam nadzieję znajdą się w finalnej wersji telefonu.

Aparat został opisany wcześniej, dlatego napiszę teraz parę słów o następnej pozycji – Wiadomości. Tutaj właściwie nic się nie zmieniło. Bardzo przydatna funkcja Rozmowy (sms chat) zagościła na dobre w nowych telefonach Sony Ericssona, a w Aino dodatkowo „dymki” rozmów dopasowane zostały do aktualnie używanego motywu. Duży ekran telefonu pozwala na czytanie całych smsów bez konieczności przesuwania w dół. Z Wiadomościami wiąże się zmiana dotycząca klawiszy – spacja została przeniesiona pod klawisz „0”, wielkość liter zmienia się teraz kratką „#”, a pod gwiazdką „*” znalazł się skrót do symboli.

Nowe Media Menu zostało zaprezentowane razem z platformą A200 i do dnia dzisiejszego praktycznie się nie zmieniło. Przez te dwa lata doszło parę nowych opcji (m.in. odtwarzacz YouTube), ale całość pozostała bez większych zmian. Mamy więc tutaj podział naszych multimediów na Zdjęcia, Muzykę, Wideo, Gry, Kanały internetowe (RSS) oraz Ustawienia.

Usługi lokalizacyjne w Aino to dostęp do Google Maps, nawigacja GPS i treningowa aplikacja Tropiciel. Za nawigację w telefonie, a przynajmniej w naszym testowym modelu, odpowiada program WISEPILOT. Za jego pomocą odnajdziemy szukane przez nas miejsce, wytyczymy trasę, otrzymamy raport z podróży, a nawet sprawdzimy pogodę (i nie tylko). Nie ma problemów z połączeniem się z satelitami, nawigowanie działa szybko i sprawnie. Aplikacja Tropiciel umożliwia nam prowadzenie treningu na kilka dostępnych sposobów (na podstawie czasu, odległości, trasy i bez limitów), a po wprowadzeniu danych naszego osobistego profilu, możliwe jest również np. zmierzenie zużycia energii. Nasze wyniki zapisywane są w pamięci programu.

W pozycji Kontakty zauważyłem dwie zmiany. Pierwsza to zdjęcie kontaktu wyświetlane po prawej stronie na liście kontaktów obok nazwy i numeru (jeśli mamy ustawione, jeśli nie, wyświetlana jest standardowa ikonka postaci). Drugą małą zmianą są Kategorie, które zastąpiły Grupy, pojawiając się bezpośrednio w rozwijanym menu listy kontaktów. Standardowe 3 kategorie to Firma, Przyjaciele i Rodzina, ale tworzyć możemy oczywiście inne.

Pod pozycją numer dziewięć w menu znajduje się odtwarzacz muzyki (do którego możemy również trafić przez omawiane wcześniej Media Menu). Nie jest to Walkman 4.0 (którego jeszcze oficjalnie nie ma), ale myślę, że można go uznać za odtwarzacz muzyki 4.0, odpowiednik wspomnianego Walkmana. Zmianie uległ nie tylko wygląd playera (tytuł, wykonawca, czas odtwarzania i podstawowe opcje u samej góry ekranu, sterowanie u dołu), ale też inne detale graficznie, np. wybór trybu odtwarzania w formie pokrętła (dodano też nowy tryb – Pętla/Losowo).

Najbardziej znaczącą zmianą w stosunku do poprzednika jest wprowadzenie skórek, które nazwane zostały Stylami. Do wyboru mamy dziesięć stylów, wszystkie animowane, większość (sześć z nich) stylizowana jest na różnego rodzaju urządzenia lub nośniki muzyczne (np. tuner, adapter z płytą winylową czy – mój ulubiony styl – kaseta magnetofonowa), pozostałe to wizualizacje. Jak przystało na serię Entertainment Unlimited, telefon wyposażony został w system Clear Audio Experience, który zapewnia wysoką jakość muzyki, a dostępny dotychczas był tylko w serii Walkman. Nie brakuje też funkcji SensMe, a na wyłączność muzycznej serii pozostawiono Shake control. Mój krotki test jakości muzyki na słuchawkach doprowadził mnie do jednego wniosku – w moim odczuciu Aino gra tak samo dobrze jak flagowy Walkman, W995.

Nie ma sensu rozpisywać się o Połączeniach, dlatego przejdę od razu do przedostatniej pozycji menu, czyli do Organizatora. Mamy tu jedną nowość w postaci aplikacji Media Home oraz inne, dobrze znane z poprzedników funkcje: Menedżer plików, Aplikacje, Alarmy,  Kalendarz, Zadania, Notatki, Latarkę itd… Media Home umożliwia połączenie telefonu z komputerem przez WiFi i bezpośrednie pobieranie do telefonu muzyki, zdjęć i plików wideo przy pomocy programu Media Go. Wśród pozostałych aplikacji znalazły się takie programy jak: AccuWeather (pogoda), Bluetooth Robot (bardzo fajne ukazanie w graficzny sposób urządzeń bluetooth znajdujących się w naszym otoczeniu), Music Quiz (rozpoznawanie piosenek po fragmentach), Photo Mate, WISEPILOT oraz odtwarzacz YouTube.

Pozycja Ustawienia i opcje w niej zawarte nie zmieniają się praktycznie od lat. Niedawno zmienił się jedynie interfejs  – tradycyjna forma w postaci zakładek zastąpiona została przez zwykły spis. Pojawiła się też nowa opcja Pomoc (obecna już również w W995), gdzie możemy np. poczytać instrukcję obsługi telefonu. Pozostałe elementy Ustawień to Ogólne, Dźwięki i sygnały, Wyświetlacz, Połączenia oraz Łączność, czyli standardowe pozycje, które pozwolą nam dopasować telefon do naszych upodobań.

Na koniec parę słów o ogólnym działaniu telefonu. Testowany przez nas model posiadał oprogramowanie R1BA024, które z pewnością będzie aktualizowane, a mimo to już teraz telefon działa szybko i stabilnie. Najbardziej popularny test szybkości, czyli pisanie smsa przy włączonym odtwarzaczu, dał pozytywne rezultaty – opóźnienie jest minimalne, telefon nadąża za nami i wypada pod tym względem lepiej niż W995.