Nokia E52 – test i recenzja ManiaKa

Wygląd, obudowa i wykonanie

Oficjalna specyfikacja modelu E52 podaje, iż obudowa jest praktycznie w całości wykonana z aluminium. Czy jest tak naprawdę? Zastosowane aluminium według mnie tylko przypomina ten metal. Telefon jest bardzo lekki, a w dotyku plastikowy. Nawet jeżeli jest to aluminium, to wykonanie stoi na bardzo niskim poziomie. Testowy egzemplarz modelu E52 był najbardziej „rozklekotanym” telefonem jaki miałem w rekach. Obudowa wyginała się na wszystkie strony, skrzypiąc przy tym i trzeszcząc niemiłosiernie. Po biznesowym urządzeniu, dodatkowo wykonanym w całości z metalu, spodziewałbym się zdecydowanie czegoś więcej.

Spójrzmy teraz co takiego znajdziemy na przednim panelu. W ogóle zaznaczę od razu, że wygląd telefonu – w przeciwieństwie do jego wykonania, jest bardzo atrakcyjny. Nad wyświetlaczem znajduje się głośnik i kamerka do wideorozmów. Pod nim mamy przyciski nawigacyjne i typową klawiaturę alfanumeryczną. Do wspomnianych przycisków nawigacyjnych należą: dwa nieopisane (zaraz pod ekranem) do wybierania odpowiednich opcji (zazwyczaj „tak” albo „nie”), a pod nimi są dwa wystające przyciski odpowiadające czterem różnym czynnościom. Po lewej stornie mamy domek (powrót do ekranu głównego) oraz kalendarz. Po prawej stornie jest kopertka (czyli skrót do wiadomości) oraz backspace (kasowanie tekstu). Jeszcze poniżej znalazło się charakterystyczne odbierz i zakończ połączenie. Pośrodku tego wszystkiego tkwi dumnie duży, wystający dpad z przyciskiem „ok” po środku. Klawiatura jest typowa, więc nie ma sensu abym się na jej temat rozpisywał.

Wart jednak wspomnieć, iż z wszystkich opisanych przeze mnie przycisków korzysta się bardzo wygodnie (może z jednym wyjątkiem). Wszystkie przyjemnie się wciskają. Mam jednak pewne zastrzeżenie do umiejscowienia przycisku kasowania tekstu. Podczas pisania wiadomości, możemy zamiast niego użyć opcji zamknięcia SMSa. Jest to bardzo irytujące, aczkolwiek do wszystkiego można się przyzwyczaić i z czasem wyeliminować niechcianą czynność.

Skoro zacząłem omawianie przycisków, przejdę do charakterystyki tego co dzieje się na każdym brzegu słuchawki. Tak oto góra zarezerwowana jest dla wyjścia słuchawkowego oraz przycisku włączania lub wyłączania telefonu.

Po prawej stronie zlokalizowane są aż cztery przyciski. Na dole mamy ten dedykowany aparatowi fotograficznemu. Przytrzymanie skutkuje włączeniem trybu aparatu, a gdy już w nim jesteśmy – pojedyncze naciśnięcie uruchamia spust migawki. Ponad nim tkwią kolejne trzy. Dwa z nich (zewnętrzne) służą do regulacji głośności, a trzeci odpowiada za funkcje głosowe.

Dół jest pusty, podczas gdy na lewym boku znaleźć można jedynie wyjście micro USB.

Telefon jest lekki i ładny. Przyjemnie leży w dłoni, aczkolwiek wykonanie jest dla mnie nie do przyjęcia. Nie wytrzymałbym długo z telefonem, który ma tak poluzowane względem siebie i skrzypiące elementy.